Les geven over non-verbale communicatie: hoe begin je daaraan? Wel, volgens mevrouw Pauwels en mevrouw Van Nieuwenhuyze door de theorie om te zetten in twee uren dramales. Voor deze lessenreeks werden steeds twee klasgroepen uit het zesde jaar samengenomen om deze uitdaging aan te gaan.
De leerlingen warmden op met een korte improvisatie-oefening waarbij ze moesten letten op lichaamstaal. Zo kwamen ze tot het besef dat ze heel vaak communiceren met gebaren en mimiek zonder daar eigenlijk bij stil te staan. Daarna werden de leerlingen in groepjes verdeeld en kregen ze de opdracht om een scène zonder woorden te maken. Hierbij moesten ze rekening houden met een bepaalde zone, namelijk publieke, sociale, persoonlijke of intieme zone om de context te bepalen. Een opgelegd gebaar en een bepaalde emotie maakten de opdracht compleet. Deze drie elementen moesten in de scène verwerkt worden. Tijdens het ‘toonmoment’ was het aan de medeleerlingen om de opgelegde elementen eruit te halen.
Ongeveer 40 leerlingen samen laten improviseren, acteren en creëren, is dat wel een goed idee? Oordeelt u zelf maar bij de foto’s. Want wat hebben we geleerd vandaag? Ja, inderdaad, dat beelden soms meer zeggen dan woorden.
Met dank aan mevrouw Van Nieuwenhuyze voor tekst en beeld. Alle beelden van de reeks kan je hier bekijken.
Geef een reactie