Cyrille Seynaeve in de Finale van de Talenwedstrijd Nederlands van de KULeuven.

Hopelijk hebben we allemaal genoten van een fijne vakantie, waarbij de zesdes konden nagenieten van een zeer geslaagde gwp in Italië.  Vlak voor die gwp mocht Cyrille Seynaeve uit 6MtWe deelnemen aan de finale Nederlands van de talenwedstrijd voor zesdejaars van de KUL.

De voorronde was een uitgebreide test van vaardigheden en spelling/grammatica geweest (zie eerdere berichtgeving), waaraan een kleine 500 leerlingen deelnam voor Engels, Frans, Nederlands en/of Duits.  Van de beste 50 per taal werd het schrijfvaardigheidsdeel verbeterd en de beste tien van die groep van 50 mochten op woensdag 22 maart een presentatie van tien minuten komen geven in de Brusselse afdeling, helemaal in het hart van de hoofdstad.  Cyrille was bij de wedstrijd Nederlands dus een van die tien.

De richtlijnen/criteria in verband met die presentatie waren heel erg vaag en het onderwerp was niet van de poes.  Het moest immers gaan over een filosofische bedenking van de Nederlander Bas Haring, over geluk en succes en dode sporen.  Cyrille koos voor een heel sobere powerpoint en een erg persoonlijke inhoud.  Sommige deelnemers kozen bijvoorbeeld voor een soort van overzicht van belangrijke filosofen doorheen de eeuwen of toonden heel wat powerpointskills, Cyrille vertelde wat zijn eigen visie is op het verband tussen succes en geluk, en of dode sporen daarbij relevant kunnen zijn.

De eerste deelnemer zette om 14.00 uur onmiddellijk een zeer hoge standaard uit, Cyrille kwam als vierde aan de beurt en iets over 17.00 uur hadden de tien deelnemers allemaal hun ideeën uiteengezet.  Toen was het wachten op het verdict van de twee juryleden, dat tijdens de proclamatie (start 18.30 uur) bekend werd gemaakt.  Er was ook een publieksprijs, die ging gewoon naar een deelnemer met de grootste delegatie. Adriaan, die de wedstrijd geopend had, bleek voor de tweekoppige jury de winnaar en daar waren we het echt mee eens.  Hij mag een week op taalstage naar Amsterdam.  Cyrille strandde uiteindelijk buiten de top drie, maar mevrouw Vermeire en ikzelf luisterden echt met fierheid naar een waardevolle boodschap in heel verzorgd en gevarieerd Nederlands.

Met dank aan mevrouw Pauwels voor verslag en foto’s.

 

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.