Dat de juiste afstand tot elkaar in een gesprek heel belangrijk is, weten we eigenlijk wel. Toch zorgt het vaak voor ruis in de communicatie, bijvoorbeeld als er te stil gepraat wordt en te weinig grote gebaren gemaakt worden voor een grote groep of als we al dan niet bewust in iemands persoonlijke ruimte komen. We kunnen de afstand ook manipuleren door bijv. oogcontact met iemand te zoeken om de afstand te ‘verkleinen’ of datzelfde oogcontact net te vermijden om de afstand te ‘vergroten’.
Theoretische lessen over de link tussen lichaamstaal, afstand en goede communicatie leek niet de beste werkvorm, zoiets kan je toch beter gewoon uitproberen? De vraag stellen, is ze eigenlijk ook meteen beantwoorden en dus gingen alle zesdes zelf aan de slag na een paar opwarmingsoefeningen zoals ‘de klap’. In groepjes bereidden ze korte scènes voor aan de hand van een gevoel met een bepaalde intensiteit, een gebaar dat gebruikt moest worden en een afstand die ze moesten respecteren. Er werd gerepeteerd dat het een lieve lust was – sommigen met heel veel overtuiging, anderen iets meer onderkoeld – en er werd dan gespeeld voor een veertigtal jaargenoten.
Met dank aan mevrouw Pauwels voor de tekst en mevrouw Van Nieuwenhuyze voor de foto’s. Alle foto’s van deze reeks kan je overigens hier bekijken.
Geef een reactie