Om kwart over vier tekenden helaas geen leerlingen – die hadden de tijd niet gevonden – maar wel vier leraars present voor de leesclub. Meteen werd de toon gezet, bij een kopje thee of koffie en een stuk fantastische wortelcake: het was een goed boek.
‘The Nest’ gaat over vier broers en zussen, die, zodra de jongste van hen veertig wordt, een substantiële hoeveelheid geld uit een fonds krijgen. Of zouden moeten krijgen, want wanneer de oudste een serieus ongeluk veroorzaakt, gebruikt hun moeder, zonder hen te raadplegen, het fonds om de schadevergoedingen te betalen, en blijft er bijna niks meer over. Nochtans hadden ze allemaal behoorlijk hard gerekend op het geld…
Mevrouw Everaert had een aantal vragen voorzien, en spontaan ontwikkelde zich een behoorlijk ernstig gesprek: was het uitdelen van zoveel geld wel een goed idee? En wat met het idee om het vast te zetten tot je veertig wordt? De ene vraag riep de volgende op, en voor we het goed en wel beseften, zaten we midden in een denkoefening overfamiliecrises en vetes die veroorzaakt worden door geld. Een erfenis is nog iets helemaal anders, want ook al weet je dat je ooit geld in handen zal krijgen, er staat geen vaste datum op. En hopelijk ben je zelf dan al oud genoeg om met pensioen te gaan. Maar wat doet het met een mens, als je weet dat je op een welbepaalde datum plots rijk zal zijn?
Nog zo’n heikele kwestie: wanneer is een leugen toelaatbaar, en wanneer gaat die te ver? En hoe kan je ooit verstrikt geraken in een zodanig groot web van leugens, dat het je hele wereld gaat beheersen, en je niet meer terug kan? Gaat dit dan over schuldgevoelens?
We stelden duidelijk vast dat de verschillende thema’s in het boek ons niet onberoerd lieten, maar dat het boek een jonger publiek wellicht niet zo zal aanspreken. De hoofdpersonages – en de meeste nevenpersonages, want het verhaal meandert van de vier hoofdpersonages naar nog een achttal nevenpersonages – zijn per slot van rekening bijna allemaal veertigers, behalve dan de zestienjarige tweeling van een van de zussen.
Het verhaal komt ietwat traag op gang, maar wanneer het eenmaal vaart krijgt, lees je het in één ruk uit.
Is het volgens ons een aanrader? Jawel, maar dan misschien eerder voor een volwassener publiek.
We geven u nog even de titels en data van de volgende besprekingen mee, en hopen dan nog nieuwe mensen te mogen begroeten!
– La Peste van Albert Camus (dinsdag 18 april 2017 – 16.15 u);
– Echt van Guillaume Van der Stichelen en Dankbaarheid van Oliver Sacks (dinsdag 16 mei 2017 – 16.15 u).
Geef een reactie