De Cultuurcel zag “Inoah”

Foto Kerstin Behrendt

Vorige week woensdag trok onze Cultuurcel naar de Gentse Vooruit voor de dansvoorstelling “Inoah” door Grupo de Rua, naar een choreografie van Bruno Beltrão.

De perstekst omschreef het als volgt: “Beltrão brengt met ‘INOAH’ een contrasterende en intense performance. Tien mannen betreden het podium en starten een dans die almaar bedreigender en heftiger wordt. De dansers in ‘INOAH’ geven vorm aan de ambivalente gevoelens die mensen voor elkaar kunnen hebben. Soms liefde en zorg, soms agressie en angst.”

Alleen… het bleek een voorstelling zonder veel verhaal, zonder een duidelijke rode draad, en blijkbaar ook zonder muziek. Alleen een atonale dreun zorgde voor geluid, en dat was soms moeilijk om te volgen. Dat de tien dansers op hoog niveau presteerden, dat stond buiten kijf: de bewegingen waren impressionant en wellicht alles behalve makkelijk. Maar of het stuk daarom ook… toegankelijk was? Niet echt. Of zoals een van de leerlingen het uitdrukte: ze werd er warm noch koud van, het deed eigenlijk niks. En als moderne dans iets zou moeten doen, dan is het wel je raken, je achterlaten met een bepaald gevoel. Jammer, eigenlijk.

Met dank aan mijnheer Uyttenhove voor de foto’s. Die zijn hier te bekijken.

 

Geef als eerste een reactie

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.