Op vrijdag 11 maart gingen onze derdes allemaal de boot op, richting Canterbury. Mevrouw Neirings was erbij en schreef er het volgende verslag over. De foto’s komen van haar en van mevrouw De Smedt, en de hele reeks vindt u in dit album.
“Vroeg in de ochtend vertrokken we met de bus richting Calais, waar we de boot naar Dover namen. Voor velen was dit de eerste overzeese reis, en dus hadden ze alle redenen ’to be excited’! De busrit verliep vlot. De douane was eventjes spannend en we moesten al bijna met iemand naar Gent terugkeren, maar na wat vriendelijk gechat en ooggeknipper van de leerkrachten mocht iedereen mee de boot op. Het weer was zalig, zo’n zonnetje op een wiebelende boot maakt toch al veel goed voor zeeziekte. De White Cliffs kwamen in zicht, en voor we het wisten hadden de buschauffeurs ons al in Deal afgezet. Daar kreeg iedereen anderhalf uur de tijd om te lunchen en van de zon en de zee te genieten op het keienstrand. Voor shoppen was er ook wel eventjes tijd, maar er moesten zeker wat ponden gespaard worden voor de volgende stop: Canterbury! Na een halfuurtje rijden kwamen we in die prachtige stad aan.
Canterbury Cathedral torende al hoog boven de stad uit en wees ons de weg van parking naar centrum. Daar was het even druk: met een tachtigtal leerlingen afspreken ‘wat, hoe en waar’ in een van de smalle middeleeuwse straatjes terwijl daar ook tientallen toeristen voorbij drommen, is een opgave. Maar alles verliep vlot en de leerlingen splitsten zich op in kleine groepjes om even te shoppen en aan sightseeing te doen.
Daarna werd iedereen in St. Margaret’s Street verwacht voor een rondleiding doorheen de ‘Canterbury Tales’. Een stem vertelde ons de middeleeuwse verhalen van Chaucer en poppen en geluiden deden ons schrikken en alles meer meebeleven.
Nadien was het dinner time en iedereen ging weer zijn eigen weg. De leerkrachten liepen rond en kwamen af en toe wat leerlingen tegen voor de allerlekkerste restaurants van de stad: ‘KFC’ of ‘McDonalds’ of ‘Burger King’, mmmm… Zij herinnerden de leerlingen er af en toe eens aan dat hen nog een bus- en boottocht te wachten stond en dat dus te veel van dat lekkers wel eens een minder aangenaam effect zou kunnen hebben.
Maar alles liep op rolletjes en na wat feestjes en rust in de bus waren we rond middernacht alweer in de Notenstraat, waar mama’s en papa’s hun (lichtjes vermoeide) kroost weer konden ophalen.”
Geef een reactie