Het orgelpunt van het schooljaar is altijd weer de plechtige proclamatie van onze laatstejaars: na zes jaar op het KAM worden ze uitgewuifd, en we proberen dat in stijl te doen.
We boden onze leerlingen een glas aan, namen foto’s, hielden een korte receptie, en leidden hen rond zeven uur de zaal in, na de leerkrachten en een korte verwelkoming door Thaïs De Boever.
De directie verwelkomde alle aanwezigen, en het woord was aan Petra De Sutter, gynaecoloog, professor en senator. Zij sprak onze leerlingen enthousiast toe, zij het een beetje pessimistisch.
Daarna nam Julie Vandevoorde het woord met een gedicht van Jeroen Leenders, en speelde Manon De Keulenaere een stukje op gitaar.
En toen, toen was het tijd voor het echte werk: de proclamatie! Mevrouw Heymans en mijnheer Casier presenteerden, en alle leerlingen kregen hun rapport, diploma en jaarboek in handen. Paulien Van Coillie wist daarna de spanning wat weg te nemen met een stukje van Ludovico Einaudi op piano.
Het hoeft echter niet altijd even ernstig te zijn, zo’n proclamatie. We gaven eerst het woord aan twee leerlingen, Julie Poissonier en Aaron Vande Weghe, en daarna mochten mevrouw Buylaert en mevrouw Mollé even hun ‘kuikens’ bespreken.
Daarna werden onze drie afscheidnemende (of toch bijna) coryfeeën in de bloemetjes gezet: een daverend applaus voor mevrouw Vergeylen, mevrouw Buylaert en mevrouw Mollé. We zullen ze missen!
Vital Van Achte speelde een stukje op gitaar bij wijze van overgang naar opnieuw enkele spannende momenten: de uitreiking van de prijzen! Er werd stevig gesnoeid in het aantal prijzen, en ze werden ook gelimiteerd tot één prijs per persoon.
De prijs van de promotor mevrouw De Sutter was voor Thaïs De Boever, de prijs wiskunde ging naar Cato Dambre, en Laurence D’hooghe mocht de prijs voor Moderne Talen in ontvangst nemen.
De prijs Klassieke Talen werd overhandigd aan Kyra Hofman, en de prijs Humane Wetenschappen was… voor de hele klas! Zij kregen elk een klein prijzenpakket met een tote bag van Charlie Magazine, een boek van Chimamanda Ngozie Adichie, en hun eigen zelfgemaakte sokpop.
Mauran Verniers sleepte de prijs Economie in de wacht, en Eva De Lange glunderde met haar prijs wetenschappen. Ook alle deelnemers aan een tweede ronde of een finale van de verschillende olympiades kregen een eervolle vermelding.
De prijs Langst op de campus was voor Laurens Belaey, en toen kwamen de ambassadeurs. Na toch wel een hoop gewik en geweeg besliste het lerarenkorps dat de prijs Ambassadeur van het GO! ging naar Mei-Lan Windels. De prijs van de scholengroep Pantha Rhei ging naar ons woelwater Helena Huvenne, en Sebastian Riemann mag zich een jaar lang ambassadeur van onze school noemen.
Proficiat allemaal!
En daarna was het tijd voor een receptie met hapjes en drankjes, en vooral heel veel stralende gezichten!
De rest van de foto’s, waarvan het overgrote deel is getrokken door mijnheer Joseph, kan je hier vinden.
Geef een reactie