Gedurende de poëzieweek kropen we tijdens de lessen Nederlands in de huid van onze schoen: waar is je schoen al allemaal geweest? Waar slaapt je schoen ’s nachts? Waar heeft je schoen een enorme hekel aan? Waar houdt je schoen het meest van? Dit zijn vragen die ons dichter bij het eindresultaat van ons spiegelgedicht brachten: empathie met onze schoen was nog nooit zo dichtbij. Het werd een bloedstollende en meeslepende poëziewedstrijd!
Met dank aan mevrouw Corthier voor tekst en foto’s. De hele reeks van deze wedstrijd vindt u hier.
Geef een reactie