tToneel houdt de traditie in ere en is met Ocharme de mens aan zijn 21ste editie toe. 62 leerlingen, van het eerste tot het zesde middelbaar, geven het beste van zichzelf. Ze repeteerden op woensdagmiddag, een hele week in de kerstvakantie en na de schooluren om dit stuk op punt te zetten.
Het regisseursduo Jason Dousselaere en Eva Binon ging samen met de leerlingen aan de slag om dit stuk op poten te zetten. Ze werden daarbij vergezeld en ondersteund door Karel Uyttenhove, Joke Van Bossche, Isadora Lenaerts en Febe Declercq met ondersteuning van Annelies Pauwels en Tania Van Damme en tal van andere leerkrachten. Samen gingen ze de uitdaging aan om van dit jonge geweld een bende geweldige acteurs te maken.
| Oh die mooie blauwe bol. Ze bestond voor meer dan 70% uit water. Van piepkleine plasjes tot zalige zeeën, magische meren, reflecterende rivieren. Oh wat was die blauwe bol mooi.
Maar heel af en toe kreeg men te maken met een tsunami. Veroorzaakt door een aardbeving onder zee vloeide er een gigantische golf over het aardoppervlak. Duizenden mensen en dieren raakten gewond, huizen en bomen werden weggespoeld. Een ware ramp. Na de industriële revolutie in de 18de eeuw begon de mens extreme hoeveelheden CO2 uit te stoten. Door de verbranding van fossiele brandstoffen zoals olie, koolsteen of aardgas, kwam er meer CO2 in de atmosfeer. Meer dan de aarde kon dragen. De aarde werd één grote serre die bleef opwarmen. Grote ijskappen smolten en kwamen in zee terecht. De zeespiegels stegen en er waren overstromingen. Daarnaast kon een warmere atmosfeer meer regen ophouden. Hierdoor kreeg men langere periodes zonder regen, wanneer het wel regende viel er heel veel regen. Overstromingen en extreme droogte tot gevolg. Droogte kon leiden tot water tekort voor mensen in dat gebied en zorgde voor problemen bij de landbouw. Te veel water of te weinig water. Ocharme de mens. |
De mens. Een vreemd wezen dat afhankelijk is van zijn emoties, zijn impulsen, van elkaar. En dat er vooral in slaagt om zichzelf, de wereld en elkaar kapot te maken. Dat twijfelt aan zichzelf, dat de vreemdste dingen doet. Dat vooral ook heel eenvoudig kan sterven. Ocharme de mens.
Het is een ietwat bevreemdend stuk met ogenschijnlijk losse scènes, maar uiteindelijk zet het je wel aan het denken. Is dit wie we zijn? Is dit wat we willen voor onszelf, onze omgeving, onze wereld? Is dit wat ons bezighoudt, ons als mens bepaalt?
Alweer een schitterende prestatie van het volledige tToneelteam, met acteurs, regisseurs, stapels helpende handen en een publiek van in totaal maar liefst 1200 zielen. En die zagen dat het goed was.
Op naar volgend jaar!
Alle foto’s van tToneel kan u hier bekijken.
Wat een prachtig stuk! En wat een schitterende prestaties van al die piepjonge acteurs. Proficiat.