Op dinsdag 18 oktober kregen onze zesdes een complete inwijding in de wondere wereld van de kosmologie. Daarvoor zetten we hen wel op de bus richting het Planetarium van Brussel. De lesgever van dienst goochelde met begrippen zoals circumpolaire sterren, inclinatie, declinatie, equator- en horizoncoördinaten, siderische en synodische maanden, sterrendagen en zonnedagen, precessie van de aardas, azimut, rechte klimming, culminatiehoogte, lichtjaren, astronomische eenheden, planetoïden, Cassiopeia, De Voerman, de terugloop van het lentepunt en nog zo veel meer. Kortom, genoeg stof om de lessen aardrijkskunde het ganse eerste semester te vullen.
Ze waren iets te vroeg, maar om buiten te eten was het echt wel veel te nat. Gelukkig was er binnen een eetruimte voorzien, en ging een aantal leerlingen ook op ontdekking door de permanente tentoonstelling. Daar was ten opzichte van vorige jaren iets nieuws te ontdekken: een simulatie van de platentektoniek.
In de zaal zelf stond de oude mechanische projector heel imposant te wezen. Hij wordt niet meer gebruikt, maar werkt wel, en is de grootste mechanische projector ter wereld. Intussen wordt alles aangestuurd via computer met beamers, maar dat viel niet vast te leggen op foto, en dat mocht eigenlijk ook niet.
Met dank aan mijnheer Lösken voor tekst en beeld.
Geef een reactie