Mijnheer Lievens, leraar katholieke godsdienst, ging met een aantal leerlingen voor twee dagen naar Wezemaal om daar met nog zes andere scholen na te denken over vrede. Hij schreef er het volgende mooie verslagje over.
Op 6 en 7 november was het eindelijk zover. Op uitnodiging van ‘GIVE PEACE A HAND’ gingen 10 moedige leerlingen van onze school de dialoog aan met scholieren uit gans België. Hier volgt een kort verslag van onze ervaringen.
In de vroegte vertrokken we richting Wezemaal. Onwezenlijk, dat leek het eerst allemaal wel. Met onze school waren wij de enige Vlaamstalige vertegenwoordigers. Verder waren er drie scholen uit het Brusselse en drie uit Wallonië. Niet evident, zou je denken. Geen erg, dat dachten wij ook, des te meer omdat er deelnemers waren vanuit verschillende levensbeschouwelijke overtuigingen. Maar de goesting om er een fijne tijd van te maken was groter dan onze angst.
Al snel werden we uitgedaagd onze comfortzone te verlaten en elkaars verhaal te beluisteren. Verschillende workshops daagden ons hiertoe uit: we werkten samen aan één groot kunstwerk, we hielden ballonnen in de lucht terwijl we luidop nadachten over elkaars waarden, we leerden gesprekstechnieken aan en ervaarden aan den lijve hoe enkel de dialoog leidt tot meer inzicht en begrip in de ander. Steeds meer werd ons duidelijk dat alles begint bij jezelf. Als je je hart en verstand opent voor de ander, is er ongelooflijk veel mogelijk.
En of we dat ervaren hebben. Er werden al snel informele contacten gelegd en zo smolten de initiële scheidingslijnen tussen de verschillende scholen als sneeuw voor de zon. Na een geslaagde avond met een bosspel in gemengde groepen en nog een beklijvende getuigenis van een oorlogsslachtoffer uit Irak werd de avond spontaan in groep afgesloten met muziek, dans en spelletjes.
Na een iets te korte nacht en een ochtendloopje voor een enkeling onder ons ging de dialoog verder. Koptelefoons waren steeds minder noodzakelijk, want wanneer de wil er is om de ander echt te begrijpen, lukt dat wonderwel ook. Brusselse jongeren spraken steevast Nederlands met ons en ook wij waagden ons steeds meer aan ons beste Frans. En zo kwam het dat we werden uitgenodigd door een school uit Molenbeek om hun ‘Ambassadeurs van de dialoog’ beter te leren kennen. Dit zijn jongeren die al enkele jaren actief de dialoog promoten en ook ieder jaar inleefreizen organiseren met als doel de mogelijkheid van (interlevensbeschouwelijke) dialoog dieper te ontdekken.
Nu ook wij – vanuit Mariakerke – ervaren hebben hoe fijn het is de eigen (levensbeschouwelijke) grenzen te verleggen door daadwerkelijk in dialoog te treden met elkaar, zou het jammer zijn op dit punt te stoppen. Wij willen verder doen, dus als ook jij graag ambassadeur wil worden van de dialoog, geef dan zeker een seintje. Want in dialoog sta je nooit alleen!
Mijnheer Lievens schreef rond deze tweedaagse ook nog een artikel in De Morgen. Dat artikel kan u hier lezen.
Geef een reactie