Toen de Gentse Fietsersbond Perpetuum Mobile ons vroeg of we wilden meewerken aan een monument voor Vic, aarzelden we geen moment.
De Fietsersbond probeert overal waar een fietser om het leven is gekomen, een dodenwake te houden, en in de mate van het mogelijke ook een witte fiets te plaatsen, als gedenkteken dat elk verloren leven er een te veel is, en als oproep om iets aan de verkeerssituatie te veranderen.
Vandaag vertrok een lange stoet fietsers, zowel leerlingen, leraars als scouts, onder politiebegeleiding naar het bewuste kruispunt. Daar aangekomen werd nog maar eens duidelijk wat een vreselijk verkeer er daar is, en hoe gevaarlijk de situatie er eigenlijk is. Boven het geraas van de auto’s uit vertelde een woordvoerder van de Fietsersbond wat precies de bedoeling was, en daarna nam mevrouw Van Den Bossche kort het woord, en hielden we een minuut stilte.
De politie zette vakkundig en met veel respect het kruispunt af, de auto’s moesten maar wachten. Er werd een naamplaatje aan de fiets bevestigd, een plaatje van de school, en daarna werden er bloemen gelegd, eerst door Vics gezin, daarna door elke leerling apart.
Opnieuw onder politiebegeleiding reden we terug naar de school, waar de ouderwerking de leerlingen de gelegenheid bood nog even na te praten bij een drankje en een knabbeltje.
Deze fiets is voor jou, Vic. We krijgen je er misschien niet mee terug, maar we hopen dat het ervoor kan zorgen dat dit niet nog eens gebeurt. Want elk verloren leven is er eentje te veel.
Geef een reactie