De jaarlijkse volleybalhoogdag voor volleyballende leerkrachten en would be volleysterren werd afgelopen woensdag gespeeld in Wetteren. Mijnheer Vandenabeele was erbij, keek ernaar, en schreef een prachtig verslag met bijhorende foto’s.
Een gans jaar hebben we er naar uitgekeken en eindelijk was het weer zo ver: de jaarlijkse volleybalcompetitie voor leerkrachten. Deze vond ditmaal plaats in het verre Wetteren en dit op woensdag 11 december, midden de examens, omdat de meeste leerkrachten dan toch iets meer tijd hebben….
Op de foto’s zie je dat we verkleed waren als winnaars. Onze vermomming heeft toch wel een tijdje gewerkt… tot aan de start van onze eerste wedstrijd…
En eigenlijk ging het vrij goed. We moesten echter alweer vrij snel tot hetzelfde besluit komen: hadden we vooraf een keertje getraind…
Alles kwam aan bod: mooie aanvallen, jawel, van ons, misverstanden uit Comedy Capers, het verwerken van loeiharde smashes van onze tegenstander, waardoor onze armen en benen paarsgroen (of was het paarsgeel) uitsloegen. Onze 1ste wedstrijd hadden we voor de groene tafel gewonnen, omdat de tegenstander niet goed kon tellen en met een vrouw te weinig op het veld stond. Maar uiteindelijk konden we bij één van onze 6 matchen echt juichen. 25-16 en tijd voor een scorebordfoto. Trouwens, enkele foto’s heb ik gecensureerd, zoals de juichfoto aan het scorebord. Dat is enkel en alleen maar omdat de truitjes gekrompen zijn…
Het werd uiteindelijk weer een leuke namiddag vol sportplezier, zonder over school en examens te moeten praten…tot we in de kantine aan onze eerste pint begonnen en sommige collega’s toch beseften dat er nog een stapeltje papierwerk op hun bureau lag. We besloten dan maar deze (wereld)verbeteraars te steunen en mee huiswaarts te trekken om te beginnen strijken, kuisen en aan het eten te beginnen.
Tot volgend jaar!
Geef een reactie