Al het tiende jaar op rij zetten we op Valentijn de Latijnse liefdespoëzie in de kijker, en dan meer bepaald het gedicht “Odi et Amo” van Catullus. Ook dit jaar kregen de leerlingen Latijn uit het vijfde jaar de taak om een bewerking te schrijven van het overbekende gedicht. Dat is natuurlijk ‘gefundenes Fressen’ op Valentijnsdag. Sinds een paar jaar heeft zich ook een trend ingezet: zo hebben we al vertalingen gekregen in het Engels, Frans, Spaans, Italiaans, Duits, Turks, Arabisch, Zweeds, Noors, Middelnederlands, Nieuwgrieks, Chinees, straattaal en zelfs Georgisch, Servisch, Koreaans en Japans.
Ook dit jaar lieten onze leerlingen zich van hun meertalige kant zien: Engels, Turks en plat Gents, met dank aan Luk De Bruycker ofte Pierke Pierlala.
We geven u eerst even het gedicht zelf mee, en de vertaling van de leerkracht Latijn mevrouw Rombaut.
Odi et amo. Quare id faciam, fortasse requiris.
Nescio, sed fieri sentio, et excrucior.
- Catullus carmen 85
Ik haat en ik heb lief. Waarom ik dat doe, vraag je misschien.
Ik weet het niet, maar ik voel dat het zo is, en ik ga eraan kapot.
Geniet!
(Kaat Alleweireldt)
♥
(Reyyan Güngör)
♥
(Alenka Mattheeuws Dupont)
♥
Mokin lye ar melin lye.
You might ask for the reason behind this.
I do not know, but sometimes I can still feel it,
hanging around my neck, the burden,
my burden,
my ring,
my precious.
(Ben Vuylsteke)
♥
Je haat me, maar toch hou je ook van me.
Waarom dit zo is vraag ik me elke dag af, er kan immers geen haat zijn zonder liefde speculeren velen, maar toch kan ik het niet zeggen.
Ik voel dat dit de waarheid is, en toch lijd ik zo onder dit gemartel.
Deze onwetendheid.
(Ben Vuylsteke)
♥
Ik hoate eu, ‘k zoe eu keune wurge
moar
ik zie eu uuk zuu geire, mijn hertsje smelt
Woaromme vroagde eu allichte af,
woaromme
‘k zoe’t nie weete, moar krijge ’t zuur an mijn zoetsje
en tegelijk de rietepetiete
(Dorian Willemot)
Geef een reactie