Na dag één kregen we een verslag van mijnheer Beernaert, nu kregen we een zeer uitgebreid verslag mét foto’s van Vic.
Na de perfecte presentatie van woensdag begonnen we met een goed gevoel aan de tweede dag.
We stonden vroeg op om naar het KMI te gaan om ons project een laatste te keer te controleren vooraleer het de lucht inging. Toen we in het KMI aankwamen, moesten we naar een zaal waar we te horen kregen wat ons te wachten stond. Dan gingen ik (Vic) en meneer Beernaert naar de eerste workshop terwijl Kasper meeging met Erik (de organisator) om te kijken of alles in orde was met ons experiment. Na het connecteren van onze apparatuur werkte alles zonder problemen en sloot Kasper zich bij ons aan. We hebben toen een presentatie gekregen over hoe men aan de hand van licht de verschillende stoffen op planeten kon herkennen. Bij de tweede workshop kregen we een presentatie over “JUICE: Jupiter Icy Moons Explorer”: dit ging dus over een ruimtemissie om een satelliet rond de grootste maan van Jupiter (Ganymedes) in orbit te laten gaan. Na de presentatie was er een Kahoot, deze hebben wij uiteraard gewonnen. Meneer stond op nummer 1 voor de eerste 7 vragen, maar we hebben hem op het laatste nog ingehaald, de andere scholen hadden geen kans.
Dan gingen we naar de lancering. Na een paar bevestigingen en hier en daar wat duct tape was de gondel klaar om met een ballon vol met waterstofgas de lucht in te gaan. Net voor het lanceren heeft Erik de stroom aangesloten. Op het grasveld hebben Erik en Yves (een mededeelnemer) de gondel losgelaten
.
De gondel konden we volgen via een website waar de gegevens van de Deezers hun project opkwamen. Het team van het Stedelijk Humaniora Dilsen had een gps tracker in de gondel om via een downlink de gegevens (de druk, hoogte en afstand t.o.v. het KMI en exacte locatie) naar de volgauto te sturen. Dit was gondel B, onze gondel. Er was ook een tweede gondel, gondel A, deze was kleiner.
Terwijl het volgteam onderweg was naar Düsseldorf waar de gondel voorspeld was om te landen, mochten wij met wetenschappers spreken. Het was een soort van speeddate met 6 verschillende wetenschappers die elk hun onderzoek meestal rond de ruimte en/of aarde aan ons presenteerden.
Hierna kregen we een korte pauze vooraleer we een presentatie kregen van Dirk Frimout, de eerste Belgische astronaut. Het was een heel interessante presentatie, sommige onderwerpen werden daarvoor al door andere wetenschappers besproken, dit maakte het gemakkelijker om te begrijpen wat hij zei ondanks het feit dat hij niet altijd even verstaanbaar was. Na de presentatie hebben we een foto met hem genomen en zijn handtekening gevraagd.
Dit was dan ook het laatste dat we hebben gedaan op het KMI.
De gondel was rond kwart over drie gevonden maar die is pas rond acht uur op de afgesproken plaats (Meininger hotel) toegekomen omwille van de afgelegde weg (tot aan Düsseldorf).
Dat was het moment waar we de hele dag naar uitkeken. We kregen al te horen dat de gondel aan de rand van en net in een kanaal is beland. Toen de voorspelde landplaats aan ons verteld werd, keek meneer Beernaert of er geen plaatsen met veel water waren. Hij heeft toen het volgende gezegd: “Het zou nu nog wel moeten lukken dat het daar (gebied met water) landt”. Dit was dus een jinx want de gondel was wel degelijk in een gebied met water geland, gelukkig niet in het midden van het kanaal want dan zou het veel later en vermoedelijk doorweekt teruggekomen zijn.
Even een korte beschrijving van ons experiment:
Wij onderzoeken bit-flips die door kosmische straling ontstaan zijn. Een bit-flip is wanneer in een computer een 1 naar een 0 of een 0 naar een 1 verandert. Om dit te testen hebben wij twee minicomputers (RP2040) draadloos (via nRF24L01 B) met elkaar laten communiceren om zo 4 apparaten die actief aan het verwerken zijn, bloot te stellen aan kosmische straling. Om het inactief geheugen te testen, hebben we 5 SD-kaarten met enorm grote bestanden meegestuurd.
Toen Erik ons experiment teruggaf, zag ik al direct een slecht teken: de lichtjes brandden niet. Natuurlijk betekende dit nog niets. Kasper heeft dan direct de chips met zijn laptop verbonden maar helaas zag hij dat er een groot probleem was. De chips hebben maar voor 31 seconden data verstuurd. De teleurstelling kon niet groter zijn. In hoop om nog een resultaat te krijgen, heeft Kasper alle bestanden proberen openen. Hier gebeurde iets raar, de “main.py” file van de transmitter ging niet open. We vermoedden dat daar misschien het probleem zat, maar na een aantal keren de chips opnieuw aan te sluiten, ging het open zonder probleem. De chips konden dan ook weer vlot met elkaar communiceren. We vermoeden dus dat er een probleem was met de stroomaanvoer, andere groepen hadden een gelijkaardig probleem. Volgens Erik is dit niet het geval aangezien er één groep wel stabiele stroom had gedurende de volledige vlucht en alle lichtjes van de stroomverdeler licht gaven. De dataloggers van Erik, op beide gondels, werkten kort na de lancering ook niet.
Beter nieuws: de SD-kaarten hebben we ook terug ontvangen. Deze hadden geen enkel probleem (behalve een foutje van mij) en alle 100GB is hetzelfde gebleven. Dit is ook wat wij hebben voorspeld, aangezien inactief geheugen niets verwerkt.
Op de vijfde SD-kaart was er wel een foto gevonden die niet normaal was. Dit bleek uiteindelijk een fout te zijn van mij, ik ben deze vermoedelijk vergeten verwijderen vooraleer we de SD-kaarten opstuurden.
We zijn tot ongeveer half twee opgebleven om aan de presentatie te werken en de verschillende problemen te begrijpen, sommige hebben we proberen nabootsen.
Vrijdag stonden we rond half negen op om terug naar het planetarium te gaan waar we onze resultaten moesten presenteren. Toen zijn we ook te weten gekomen dat bijna alle experimenten die gebruik maakten van de Asgard batterijen een gelijkaardig probleem hebben ondervonden en dus ook geen resultaten konden tonen.
Om het Asgard-XII project af te sluiten zijn we naar Sint-Pieterscollege Jette gegaan – daar geeft Erik les – om een pizza te eten.
Op de terugweg zijn we begonnen aan deze tekst.
Wij bedanken iedereen die Asgard-XII mogelijk heeft gemaakt en ook onze favoriete fysica leerkracht meneer Beernaert.
-Vic Ongenaet & Kasper Van De Velde 6WeWi
Alle foto’s van Project Asgard 2023 zijn hier terug te vinden.
Geef een reactie